کاش کسی مرا بفهد...
کاش کسی مرا بفهد... من بیچاره مدت هاست کسى را مخاطبِ شعرهایم کرده ام که خیلى وقت است غایب است..!
گاهى آنچنان مزخرف مى شوم که براى دیگران قابل درک نیستم..!
حتى عزیزترین کَسَم را از خودم میرانم..!
اما... در دلم آن لحظه آرزو میکنم تا بگوید: میدانم دست خودت نیست..!
درکت میکنم... چند وقتی است هر چه می گردم هیچ حرفی بهتر از سکوت پیدا نمی کنم . ..
نگاهم اما گاهی حرف می زند گاهی فریاد می کشد و من همیشه به دنبال کسی می گردم که بفهمد یک نگاه خسته چه می خواهد بگوید . . .
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
